XYZ van de klassieke muziek

Katja Reichenfeld (2003)

Gepubliceerd op 15-03-2017

Baryton

betekenis & definitie

Een baryton (lt. viola di bordone) is een zessnarig strijkinstrument, meestal in de stemming A-d-f-a-d'-f',voorzien van ca. 20 metalen resonanssnaren, die ook met de linkerhand werden aangetokkeld. De klank moet geleken hebben op een samenspel van gamba en harp.

In Oostenrijk en het zuiden van Duitsland genoot dit instrument tussen 1650 en 1850 een zekere populariteit. Door de lastige stemming is het echter nooit een gangbaar instrument geworden. Joseph Haydn heeft als enige componist belangwekkende werken (ongeveer 175) voor baryton geschreven, omdat zijn broodheer, Nikolaus Esterházy, een enthousiast barytonspeler was.