Dispensatie

betekenis & definitie

de ontheffing van een kerkelijke wet in een afzonderlijk geval verleend. Dispenseeren kunnen de paus (van alle kerkelijke wetten), de bisschoppen (voornamelijk van diocesane wetten), de pastoor [in de wet van Zondagsheiliging (zie Zondag) en de → vasten- en onthoudingswet, alleen echter voor afzonderlijke personen en hun gezinnen; van huwelijksbeletselen in stervensgevaar en tijd van nood], en de → biechtvaders tijdens de biecht en eveneens in noodgevallen.