(moraaltheol.), berokkenen van kwaad of nadeel als straf voor een schuldige daad. De w. kan gewettigd en geoorloofd zijn, wanneer men daardoor de verstoorde orde herstelt of tracht te herstellen, bijv. het verbeteren beoogt van den zondaar, het voorkomen van verdere misdrijven, de beveiliging der anderen, rust en orde in de samenleving, handhaving van de rechtvaardigheid, enz.
Zij is ongeregeld en zondig, wanneer zij onrechtmatig is (wanneer de straf onverdiend is of te zwaar, d.i. geen rekening houdt met de zwaarte van het misdrijf), als zij door onbevoegden wordt toegediend (alleen de oversten hebben het recht om te straffen en in een geordende samenleving heeft de particuliere burger niet het recht om misdrijven te straffen; dit recht behoort aan de met de openbare macht bekleede rechtmatige overheid), als w. genomen wordt uit → haat, die bevrediging zoekt in het leed van een ander.
A. Janssen.
Voor bloedwraak zie → Recht (sub II A).
