(krijgsk.) Gronddekking aan vestingen en forten. Van oudsher hebben Ned. en W. Duitsche versterkingen in plaats van muren veelal w. gehad. De invoering van de ijzeren kanonskogels dwongen tot algeheele toepassing van aarden wallen, in Ned. zonder, elders mét gemetselde bekleedingen.
Het beloop in plattegrond verschilde bij de onderscheiden stelsels, het profiel veranderde naar gelang de uitwerking van het artillerievuur toenam. In 1914 hadden de forten in Frankrijk aarden w. van ongeveer 10 m dikte, met flauw hellende buitentaluds en met metselwerk bekleede binnentaluds. Zij werden eerst door langdurig vuur van honderden mijngranaten opgeruimd. H.
Lohmeijer.
