Beginsel van de scheiding der machten in den staat, algemeen teruggevoerd tot het werk van Montesquieu: De l'esprit des lois (1748). Montesquieu onderscheidt de wetgevende macht, die de wetten maakt, de uitvoerende, die ze toepast en handhaaft, en de rechtelijke, die misdrijven of geschillen tusschen de burgers berecht. In het systeem der t. p. behooren de organen, belast met deze drie overheidsfuncties, van elkander onafhankelijk te zijn. In het ➝ parlementaire stelsel is de regeering, die de centrale bestuursmacht uitoefent en onder meer de wetten toepast en handhaaft, niet volstrekt onafhankelijk van het parlement, dat (samen met de regeering) de wetgevende macht uitoefent: de regeering is voor bestuurshandelingen verantwoording aan het parlement verschuldigd.
Daarentegen is in iederen rechtstaat de rechterlijke macht onafhankelijk van de regeering. Struycken.
