(recht) is een toekomstige gebeurtenis, welke zeker zal intreden (bijv. iemands dood of het verschijnen van een bepaalden datum), waardoor de tijd, gedurende welken de uitvoering eener verbintenis kan worden gevorderd, beperkt wordt. Men onderscheidt aanvangs- en eind termijnen. Een aanvangstermijn is aanwezig, wanneer het recht op de uitvoering eener verbintenis bij het intreden eener toekomstige zekere gebeurtenis begint; een eindtermijn is aanwezig, wanneer het recht op de uitvoering eener verbintenis bij het intreden eener toekomstige zekere gebeurtenis eindigt. De Ned. en Belg. wet behandelen alleen den aanvangstermijn. Is door een schuldenaar vóór den vervaldag aan de schuld voldaan, dan kan het betaalde niet worden teruggevorderd (Ned.
B.W. art, 1305, Belg. B.W. art. 1186; →Natuurlijke verbintenis). De t. kan zijn bedongen in het belang van den schuldeischer of in het belang van den schuldenaar. Hiervan hangt o.a. af of de schuldenaar vóór den vervaldag betaling kan aanbieden (hetgeen bijv. van belang is bij beleggingen).
Indien uit den aard der verbintenis of uit de omstandigheden niet blijkt, te wiens behoeve de t. is bedongen, dan geldt hij als bedongen ten voordeele van den schuldenaar (Ned. B.W. art. 1306, Belg. B.W. art. 1187).
Is de schuldenaar failliet verklaard, of is door zijn toedoen de door hem ten behoeve van den schuldeischer gestelde zekerheid verminderd, dan vervalt zijn recht zich op den t. te beroepen [Ned.
B.W. art. 1307, Belg. B.W. art. 1188 (zie ook art. 1913)]. v. d. Kamp.
