Gewichtige overeenkomsten, zooals verdragen, werden in de Oudheid op steenen of koperen platen vastgelegd. Aldus geschiedde ook naar Jahwe’s wil door Moses met de „Tien Woorden” of tien geboden, die de bepalingen waren van Jahwe’s verbond met het Jodenvolk (Ex.31-34).
Nadat Moses de eerste tafelen had verbrijzeld wegens de afgoderij der Joden, gaf God op het gebed van den profeet opnieuw zijn geboden, eveneens op steenen tafelen (Ex.34). Deze moesten bewaard worden in een houten kist, de → Ark des Verbonds (Deut.10.2-5).
De woorden van het Nieuw Verbond worden niet in steen gegrift, maar in de harten der menschen (Jer.31.33).Voor den inhoud der „tien woorden”, zie → Decaloog.
