(Duitsch leenwoord, ~ zeggen) is een uit het volk opgekomen, door verdichting opgesierd verhaal met historische kern. Van invloed op de ontwikkeling ervan zijn: persoonsverwisseling, plaatselijke natuurvormen, geloof in het niet gestorven zijn van beroemde personen, enz.
Door het historische karakter en de beperking tot het menschelijke verschilt zij van de mythe (→ Mythologie), door het historische en gelocaliseerde van het → sprookje, door het profane van de → legende, door het historische en het gemis aan moreele strekking van de → fabel. Beroemde s. der wereldliteratuur zijn: Trojaansche oorlog, Alexander de Groote, Oedipus, Graal, Wandelende Jood, Faust, Vliegende Hollander; specifiek Germaansche: → Beowulf, Dietrichsage, Hildebrandslied, Nibelungenlied, de sagen van → Ermanarik, Gudrun, Hunnen.
Nederlandsche: Genoveva van Brabant, Vrouwtje van Stavoren, Peter de Groote. De belangrijkste soort van s. is de → heldensage.
De s. kan de stof leveren tot litteraire werken: → epos, tragedie, roman, saga enz. v. d. Eerenbeemt.
