(Lat. religio, etymologie geheel onzeker). Sommige Ned. beoefenaars der vergelijkende godsdienstwetenschap willen aan het woord breedere beteekenis geven dan aan het woord godsdienst, dat ze reserveeren voor de vereering van den persoonlijken God, terwijl religie zou kunnen gebruikt worden voor alle gevoelens of manifestaties, die met geheimzinnige bovenzinnelijke machten, hoe vaag ook, in betrekking kunnen gebracht worden.
Zelfs het streven naar een nationaal, cultureel of humanitair ideaal zou religieus kunnen genoemd worden. Dat is echter een misbruik van de eigenlijke beteekenis van het woord.
Alhoewel niet strikt synoniem van → godsdienst beteekent het toch steeds in onze taal de houding, die de mensch tegenover de persoonlijk gedachte godheid aanneemt.Lit. : K. L. Bellon, Inl. tot de godsdienstgeschiedenis (1935); id., Godsdienstwijsbegeerte (1934). Bellon.
