(Lat., = Niets is in het verstand, wat niet eerst in de zintuigen geweest is), beginsel van Aristotelisch-Thomistische kennisleer, waarin wordt uitgedrukt, dat de verstandelijke kennis naar oorsprong en inhoud aan de zintuiglijke gebonden is. Komt ook bij J.
Locke en de Eng. empiristen voor in de beteekenis, dat de kennis van het verstand niet verder reikt dan die van de zintuigen. F.
Sassen.