(electriciteitsleer). Wanneer een wisselspanning e = Fm sin ⍵ t op een inductieve keten wordt aangelegd, met weerstand R en inductantie L, ontstaat een stroom i = lm sin (⍵ t—φ), die zijn maximumwaarde later bereikt dan de spanning (fig. 1).
De hoek φ, bepaald door tg φ = L φ / R is de verschuivingshoek (hier ook naijlingshoek).* Stelt men de wisselgrootheden voor door vectoren, die in tegenovergestelden zin als wijzers van het uurwerk draaien, dan is de stroomvector een hoek cp achter t.o.v. den spanningsvector (figuur 2). Vandaar de naam van naijling.
Gillon
