Onderafdeeling van een grooter gebied, zoo bijv. in Frankrijk voor een onderafd. van een arrondissement; in Zwitserland voor een zelfstandige bondsstaat. In het rechtswezen is k. het kleinste rechtsgebied, waarbinnen door een bevoegden rechter (→ Kantonrechter; → Vrederechter) in elke zaak wordt recht gesproken.
Nederland telt 62 kantons, België 230.
