(waterbouwkunde),
1° Lage dijk. Kaden worden bijv. gelegd, om lage gedeelten van de uiterwaarden van een rivier tegen hooge zomerstanden te beschermen. In den winter loopen deze k. over. Men noemt ze zomerkaden.
2° Houten of steenen walbeschoeiing langs een vaarwater, aangelegd om verzakken van den wal te voorkomen en aan lossende en ladende schepen voldoende diepte te verzekeren. Bij uitbreiding wordt ook de weg of straat langs die beschoeiing aldus genoemd.
