Eiland in den N. Atlantischen Oceaan (70°40' N., 8°0' W.), 55 km lang en 372 km2 groot.
Het eiland is opgebouwd uit bazaltische lava en asch en bestaat uit twee deelen, gescheiden door een lagen isthmus: het Z. W., een echt vulkaanlandschap met als hoogsten berg den Elizabethtop, 843 m, en het N.
O., één groote vulkaan, de Beerenberg. J.
M. heeft een echt oceanisch, vochtig-koud klimaat door de ligging tusschen het warme Atlantische water en de pakijsvelden in het N. De koudste maand, Maart, heeft een temp. van —8° C, de warmste.
Juli, van 4°. Neerslag 486 mm, veel nevel in den zomer.
Er zijn veel poolvossen en zeer veel vogels. Het eiland werd in 1614 ontdekt door den Hollander Jan Mayen en in de volgende jaren was het walvischstation voor de Hollanders.
Bij een poging om er te overwinteren in 1634 kwamen er 7 om het leven. In 1930 werd er een gedenksteen opgericht.
Sedert 1929 is het Noorsch gebied. Te voren had Noorwegen al een radio- en meteor. station gevestigd op het overigens onbewoonde eiland.
