(krijgsk.), militaire onderwaterzetting tot het scheppen van een zware hindernis, soms ook tot het actief verdrijven van den vijand (Leiden’s ontzet). Een i.moet onbevaarbaar, dus ondiep zijn; onzichtbaar geworden slooten en greppels maken haar ondoorwaadbaar.
Een groot offensief door een i. is onmogelijk. Bekend zijn de Hollandsche Waterlinie (1672), de Yser-inundatie (1914-’18) en de voorbereide Nieuwe Holl.
Waterlinie (→ Ned. vestingstelsel). In toekomstige oorlogen is een ruime toepassing van de geïmproviseerde i. te verwachten, als waardevolle hindernis tegen de vechtwagens (of zgn. tanks).Kenmerkend voor een inundatie-stelling zijn de bewaking van de hindernis en de verdediging van de accessen of droogblijvende wegen, dijken, grondstrooken, welke de inundatie snijden. H. Lohmeijer. Men kan i. veroorzaken door de afwatering van het land (polders bijv.) te beletten of door rivier-, boezemof zeewater in te laten met behulp van duikers, overlaten of inundatiesluizen, welke laatste daartoe zoodanig ingericht moeten zijn, dat zij gemakkelijk tegen het hoogwater in geopend kunnen worden. Ook worden wel immdatiekanalen gegraven om het buitenwater op het laag gelegen land te brengen. P. Bongaerts.
