Glide - (Eng.), begin- of eindphase van een vocaal, die nog niet of niet meer de zuivere vocaal is, wijl de spraakorganen zich nog moeten zetten tot den vereischten mondstand of zich reeds prepareeren voor een vlg. klank, resp. ruststand. De drie phasen van een vocaal zijn nu bij geïsoleerd gebruik: initial glide (Hoogduitsch: Einsatz; Fr.: catastase of tension; Ned.: vóórglijder); de kern (Fr.: tenue); en de final glide (Hoogd.: Absatz; Fr.: métastase of détente; Ned.: naglijder).
Bij niet-geïsoleerd gebruik spreekt men voor den vóór- en naglijder in het Eng. en Hoogd. resp. van on-glide, Eingang, Anglitt, en van off-glide, Ausgang, Abglitt. De g. is geen eigenlijk phoneem, maar is van belang voor de verklaring in de verandering der phonemen. br.
Herman Jozef.
