Galvanomagnetische en thermomagnetische effecten. - In de fig. stelt CBDA een metalen plaatje voor met breedte b, lengte l en dikte d. Sturen we een electrischen stroom in de richting CD, dan zullen de juist tegenover elkaar liggende punten A en B dezelfde potentiaal aannemen.
Brengt men nu een magneetveld H aan, loodrecht op het vlak van teekening, dan treedt er een potentiaalverschil tusschen A en B op, dat evenredig is met H, met de stroomsterkte i en met 1/d (Halleffect). Eveneens treedt, bij aanleggen van het magneetveld H, een temperatuursverschil tusschen A en B op (Ettingshausen-effect).
Dit zijn dus twee transversale effecten. Er treden echter ook twee longitudinale effecten op, nl.: verhooging van den electrischen weerstand tusschen C en D (➝ Bismuthspiraal) en een temperatuursverschil tusschen C en D bij aanleggen van H.
Dit zijn de galvanomagnetische effecten. Dgl. effecten treden ook op, als er i.p.v. een electrischen stroom een warmtestroom van C naar D vloeit (C wordt dus op een hooge en D op een lage temp. gehouden).
Dit zijn de thermomagnetische effecten. Men vindt dan bij aanwezigheid van H weer een transversaal potentiaal- en temperatuursverschil, een longitudinaal potentiaalverschil en een verandering van het warmtegeleidingsvermogen in de richting CD.In de tabel zijn de acht effecten met hun namen aangegeven. De potentiaal- en temperatuursverschillen zijn aangegeven met Δ V resp. Δ T. W en Δ W stellen den electrischen weerstand, resp. weerstandsverandering voor; k en Δ k het warmtegeleidingsvermogen, resp. verandering van het warmtegeleidingsverm.; i de stroomsterkte; Tc en TD de temp. in C, resp. D. De grootheden R, P, A, L, Q, S, N en M zijn evenredigheidsfactoren. De formules gelden slechts voor niet te groote variaties van H. Bij ferromagnetische stoffen treedt in plaats van de veldsterkte H de magn. inductie B op (er treedt nl. ook een verzadiging bij deze effecten op).
Elenbaas.
