(tegenstelling van consonant) noemt men een combinatie van samenklinkende tonen, die, volgens de begrippen van welluidendheid, wanklank of minstens wrijving teweeg brengen. Deze begrippen hebben zich in den loop der tijden geleidelijk ontwikkeld en gewijzigd en hebben de tegenstelling consonant — dissonant steeds geringer gemaakt.
Vooralsnog kan als regel gelden, dat de dissonant spanning, de consonant ontspanning veroorzaakt. de Klerk Distantiecirkel → Projectie (centrale).
