Katholieke Encyclopaedie

Uitgeverij Joost van den Vondel (1933-1939)

Gepubliceerd op 24-04-2019

Deportatie

betekenis & definitie

Deportatie - is een straf, die bestaat in overbrenging naar een oord van ballingschap. Het Nederlandsche Wetb. v. Str. kent geen deportatie, evenmin als het Belgische S.W.B. Frankrijk kent thans nog d. (levenslang), meestal voor politieke misdaden; daarnaast transportatie (overbrenging voor zwaren dwangarbeid) en relegatie (een bijkomende straf als maatregel regen recidivisten).

De Fr. strafkolonies zijn Nieuw-Caledonië en Guyana. Eng. kent alleen d. van Britsch-Indiërs naar de Andamanen, Rusland d. met of zonder dwangarbeid meestal naar Siberië.

Bosch van Oud-Amelisweerd.

Deportatie werd in Frankrijk 7 Juni 1793 ingevoerd, inzonderheid tegen de priesters, die ondanks de wet van 27 Mei—26 Aug. 1792 (die ca. 30000 ➝ insermentés buiten Frankrijk verbande) in Frankrijk waren achtergebleven. Zij werden geguillotineerd of gedeporteerd. Zeer velen vonden den dood in Cayenne. Napoleon trok in 1800 de deportatie van deze priesters in.

V. Claassen.