Citadel - burcht in of onmiddellijk naast een vestingstad; gelegen op een punt, vanwaar men de stad en veelal mede een belangrijken toegang kon beheerschen. Reeds in de Oudheid was de c. (dikwijls de koningsburcht) het laatste verdedigingswerk bij belegeringen; bij oproeren konden van uit de c. projectielen in de stad worden geslingerd of werd op andere wijze het verzet gebroken.
H. Lohmeijer.
Cité antique la, → Fustel de Coulanges.
