Catharina van siena - Heilige, gestigmatiseerde, Dominicanes en patrones van de Derde Orde van den H. Dominicus; werd veelvuldig geraadpleegd zoowel in geestelijke als in kerkelijk-politieke aangelegenheden. * 25 Maart 1347 als jongste kind van den wolverver Benincasa te Siena, ✝ 29 April 1380. Door haar invloed keerde in 1377 paus Gregorius XI uit Avignon in Rome terug, werden in de eerste jaren van het Westersch Schisma vele kardinalen en vorsten voor Urbanus VI gewonnen en kwam Italië onder diens obediëntie.
Zij gaf ook den stoot tot de hervorming der Dominicaner Orde in Duitschland en Italië en tot de krachtige ontwikkeling van de Derde Orde van den H. Dominicus. In haar mystieke geschriften (Dialoog en ca. 375 Brieven), ook in letterkundig opzicht van belang, „verheft (zij) Gods barmhartigheid, die ons geschapen en geheiligd heeft en zich openbaart tot in het straffen, wijl dit niet anders beoogt dan ons te louteren” (Tanquerey). In 1465 heilig verklaard (feestdag 30 April).
Lit.: J. Jörgensen, De heilige Catharina van Siena (1931); E. v. Seckendorf, Die kirchenpolitische Tätigkeit der hl. Katharina von Siena unter Papst Gregor XI. 1371-1378 (Berlijn 1917).
Uitg. van haar geschriften o.a. L. Feretti (2 dln. Siena 1918—’22). Koeken.
Voorstelling in de kunst. C. in het kleed van de Dominicaner Orde draagt als attributen: de doornenkroon, een kruis, een lelie (soms een palmtak), een boek, een hart (vlammend of met leliën of met een kruis), de stigmata. Van de tafereelen uit haar leven noemen wij: het verzorgen van pestlijders; haar verschijning aan den H. Dominicus; samen met den H. Dominicus voor de Moeder Gods den Rozenkrans ontvangend; haar bezwijming, nadat zij van Jesus (of van een engel) de H. Communie heeft ontvangen; de verschijning van het Jesuskind in de H. Hostie; haar mystiek huwelijk.
Lit.: Catharinae Senensis O. Pr. vita et miracula (Antwerpen 1603); H. Riesch, Die hl. Katharina von Siena (Freib. 1921). Heijer.
