Caissonziekte - (Fr. caisson = duikerklok). Als de duiker te snel uit de samengeperste lucht in de gewone atmosfeer terugkomt, komen er gassen, met name stikstof, vrij in het bloed.
Het gevolg hiervan is, dat gasbellen de haarvaten verstoppen en het weefsel ter plaatse afsterft of dat door het vrijkomen van het gas er een minimale explosie ontstaat, die de weefsels verscheurt. Omdat nu de witte stof van het centrale zenuwstelsel door zijn rijkdom aan vetachtige stoffen wel zesmaal zooveel gas opneemt als de waterhoudende weefsels, is de verwoesting bij het te plotseling dalen van den druk juist in hersenen en ruggemerg het grootste. Gewoonlijk eerst na enkele minuten, vaak terwijl de werkman reeds op weg naar huis is, treden er dan paresen, verlammingen, soms ook bewusteloosheid en zelfs de dood in. Men kan dit voorkomen, door den luchtdruk telkens met 50% te verminderen en dan voor de aanpassing weer even te wachten; immers het is gebleken, dat een daling van 2 op 1 atmosfeer nooit schadelijke uitwerking had en dat een daling van een hoogeren druk tot een 50% lageren een zelfde uitwerking had als een drukverlaging van 2 op 1 atmosfeer.
Door wettelijke bepalingen zijn de arbeiders in de meeste landen beschermd door voorschriften, die een geleidelijke drukverlaging waarborgen. Zijn eenmaal de verschijnselen opgetreden, dan is door snel opvoeren van den druk soms nog wel erger te voorkomen; hiervoor zijn drukverhoogingapparaten geconstrueerd. Klessens.
