(V.V.D.) is de na-oorlogse vorm van het liberalisme in Nederland, omvattend de Liberale Unie van vroeger en een deel der Vrijzinnig Democraten. Zij is de typisch Nederlandse vorm van het neo-liberalisme, heeft het individualisme van vroeger gecorrigeerd door een „streven naar het juiste midden”, een „evenwicht tussen maatschappelijke en individuele factoren” (art. 5).
Zij laat ruimte voor menings761 verschillen op levensbeschouwelijk gebied, omvat Christenen zowel als niet-gelovigen, maar is overtuigd, dat de grondslagen der Nederlandse beschaving wortelen in het Christendom en neemt de „zedenkundige beginselen” van het Christendom als grondslag voor haar politiek (deze zedenkundige beginselen zijn: vrijheid en verantwoordelijkheid van de mens, sociale gerechtigheid). In het beginselprogram 1948 ontbreekt een speciale paragraaf over de Kerk; maar het is duidelijk, dat de erkenning van de betekenis van de christelijke geest niet alleen in het verleden, maar ook in het heden (art. 3, „tegen zedelijke ontworteling en geestelijk nihilisme”) een positieve waardering ook van de Kerk insluit.
De voornaamste politiek-leidende figuren zijn de hoogleraren Oud en Molenaar. De aanhang van het kiezersvolk kan op 10 pct. worden geschat. w.
B.
