Katholicisme encyclopedie

Prof. dr. J.C. Groot (1955)

Gepubliceerd op 02-01-2020

TABOE

betekenis & definitie

een Polynesisch woord, dat betekent: hetgeen speciaal genoemd, gemerkt, voorgeschreven of afgezonderd is, wordt algemeen gebruikt ter aanduiding van de gevaarlijke werking van de „mana”kracht. Personen en zaken, die taboe zijn, moeten met de uiterste voorzichtigheid worden behandeld.

Het taboe is aequivalent met: gij zult niet, gij moogt niet. Zodoende bezit het een verstrekkende sociaalethische waarde, doordat het een breideling van het driftenleven bewerkt.

Aan de andere kant remt het taboe ook de vrije ontplooiing der maatschappelijke krachten en doodt het het initiatief van de enkeling. De personen en zaken, die taboe zijn, kan men in drie categorieën verdelen: 1. personen, zaken en handelingen, die van nature steeds of onder bepaalde omstandigheden taboe zijn;
2. mensen en dingen, die onvrijwillig door besmetting taboe zijn geworden of met opzet door aanraking in een taboe-toestand zijn gebracht;
3. voorwerpen en plaatsen, die behoren aan religieuze organisaties. c. j. B.