is volgens de officiële omschrijving (C.I.C., can. 1144) een zaak of handeling die de Kerk met een zekere nabootsing van de door Christus ingestelde sacramenten benut om op grond van haar voorspraak vooral geestelijke gunsten van God te verkrijgen. De naam komt primair toe aan de handeling van de Kerk, die iemand of iets wijdt, iemand of iets zegent of over iemand of iets een bezwering uitspreekt; secundair aan de handeling van de gelovige die het gewijde of gezegende voorwerp (bijv. wijwater) gebruikt; en in afgeleide zin aan het gewijde of gezegende zelf.
Door deze sacramentaliën uiten Kerk en gelovigen in een symbool, dat een zekere gelijkenis heeft met de sacramenten, hun verlangen, dat alles in het menselijke leven aan de invloed van de duivel onttrokken en onder het beheer van God gebracht zal worden. Dit verlangen zal te eerder verhoring vinden, omdat bij de sacramentaliën dit verlangen steeds ook een verlangen van de Kerk is.
H. J.
F.
