dwaalleraar uit begin 3de eeuw, beschouwde Vader, Zoon en H. Geest als verschijningsvormen van de éne God, die zich achtereenvolgens in die gedaanten in het O.T., in het N.T. en in de daarop volgende tijden openbaarde.
Iedere opvatting die de wezenstriniteit van God loochent en alleen zijn openbaringstriniteit belijdt, noemt men veelal Sabellianisme.
