is een benaming voor het streven van bepaalde personen of groepen, die beweren over een geheime, hun adepten of ingewijden alleen toegankelijke leer of wetenschap te kunnen beschikken. Dit occultisme vertoont zich in de oudheid bijv. in de mysteriën met hun inwijdingen en geheime leer.
In de Middeleeuwen maakten de Kabbalisten (zie Kabbala) en Alchemisten aanspraak op het bezit van zulk een geheime wetenschap, waarvan de practische toepassing ook tot heel bijzondere prestaties in staat zou stellen.Moderne vormen van occultisme, veelal reactie tegen een overspannen intellectualisme, vindt men in theosofie, anthroposofie, astrologie en bij de Rozenkruisers. Ook de verschijnselen der parapsychologie duidt men thans niet zelden aan met de term occultisme.
Het occultisme in de oudere betekenis, dus een geheime leer met mystiek-godsdienstige strekking, wordt door de Kerk niet aanvaard en als schadelijk voor het geloof afgewezen. Voor de houding van de Kerk tegenover het modern opgevatte occultisme, zie Parapsychologie. G. S./M.
