(1452-1519), Italiaans schilder, bewoog zich op vele terreinen. Zijn tekeningen van bouwwerken, vérdragend geschut en vliegtuigen zijn bekend.
Hij was anatoom, beeldhouwer, musicus, ingenieur en geleerde, het type van een Renaissance-mens, een „homo universalis”. Geboren op het kasteel Vinci in Valdazno, bracht hij zijn beste jaren aan het hof van de Sforza’s door, als hofschilder.
In 1507 trad hij in dienst van Lodewijk XII, in 1515 van Frans I, in wiens armen, naar het verhaal gaat, hij stierf. Hij heeft in zijn schilderijen een zekere zachtheid van kleur en lichtval.
Zijn Avondmaal in de refter van Santa Maria delle Grazie te Milaan, een ernstig beschadigd stuk, zoekt de psychologische reactie der aanzittenden op Christus’ mededeling van het komend verraad uit te beelden, waarbij de rust van Christus scherp afsteekt tegen de bewogenheid der apostelen. Zo is het meer door mensenkennis dan door het geloofsgeheim geïnspireerd.
J.O. G.
