Het geestelijke leven van de mens moet zich richten naar Gods Wil. Om deze te leren kennenbehoort men behalve innerlijke verplichtingen en aansporingen van God ook een uitwendige leiding te ontvangen door een mens, daar men zelf dikwijls te blind en te zwak is om Gods leiding te verstaan.
Die menselijke leiding vervangt dus de goddelijke niet, maar heeft deze te onderkennen en te eerbiedigen. Ook de preek, die voorlicht omtrent het christelijke leven, en de biecht, die helpt de zonde te vermijden, zijn reeds uitwendige leiding.
In eigenlijke zin verstaat men er echter alleen die raadgeving onder, die beoogt door persoonlijk contact het volmaakter leven te bevorderen, geestelijke gebreken te helpen verbeteren enz. Daardoor is de geestelijke leiding ook steeds onderscheiden van de psychologische leiding.
Voor het volmaakter leven wordt zij in het algemeen noodzakelijk geacht. Zij kan binnen of buiten de biecht geschieden en in dit laatste geval ook door een ervaren leek, ofschoon een priester door zijn speciale roeping er voor aangewezen is.
Vruchtbare leiding veronderstelt in de geleide algehele openheid. De leidsman heeft de plicht deze openbaring als een „toevertrouwd geheim” te eerbiedigen.
