Gertrud von (1876), Duits dichteres en romanschrijfster, uit een grotendeels Frans geslacht van Hugenoten, bekeerde zich in 1925 tot de Katholieke Kerk. Haar gedichten — vooral de extatische Hymnen an die Kirche (1924) —onderscheiden zich door een brede, profetische bewogenheid.
Haar romans en verhalen verdiepen zich in de geheimzinnige krachten, welke voor de gelovige vaak in het verleden zijn: een wonderlijk mengsel van goddelijke voorzienigheid en menselijke vrijheid. Het belangrijkste voorbeeld is Die Letzte am Schafott (1931), spelende tijdens de Franse Revolutie en ook bekend geworden in de toneelbewerking van Georges Bernanos.G. SM.
