Louis (1883-1951), Frans wijsgeer, samen met R. Ie Senne leider van de Franse filosofie van de geest, nam een soort middenpositie in tussen existentie-filosofie en traditionele metaphysica.
Hij schonk sterke aandacht aan het concrete en aan de menselijke persoon, maar met uitgesproken spiritualistische instelling. Hij leerde een participatie-gedachte, die op de immanentie Gods sterke nadruk legde, doch tevens diens transcendentie zocht te eerbiedigen.
Lavelle bezette verscheidene jaren de leerstoel van Bergson, met wie hij geestelijke verwantschap toont. j.c. G.
