Katholicisme encyclopedie

Prof. dr. J.C. Groot (1955)

Gepubliceerd op 02-01-2020

KABBALA

betekenis & definitie

(Hebr., overlevering) is een joodsmystieke beweging, die wortelen heeft in de misjna, maar eerst in de 13de eeuw tot bloei is gekomen. Als reactie tegen een te formalistische toepassing van de thora heeft zij het Jodendom met religieuze gloed en messiaanse verwachting doortrokken.

In haar commentaar op de thora speurt zij naar de geheime achtergronden der geopenbaarde leer, daarbij gebruik makend van de getalwaarde der Hebreeuwse woorden (zie Getallensymboliek). Zij leerde een soort mystieke geneeskunst door aanroeping van heilige namen.

De invloed van de Kabbala op enkele christelijke mystici is groot: Paracelsus, Weigel en Böhme uit de 16de eeuw waren er mee bekend. Er zijn lijnen van de Kabbala naar het Chassidisme . Tot de dwaalwegen van de Kabbala moet gerekend worden, behalve de pseudo-wetenschappelijke methodes van onderzoek, een aanmoediging van messiaanse geestdrijverij, die vooral in de figuur van Sabbatai Tsewi zulk een tragische schipbreuk leed.

Deze zgn. messias, die aanhang kreeg in geheel Europa, zocht tenslotte zijn heil bij de Islam. M. A. B.