(I.C.V.) is de internationale organisatie van katholieke en protestants-christelijke vakverenigingen (opgericht 1920, secretariaat sinds 1953 te Brussel). In 1954 telden de aangesloten verenigingen ca. 2 300 000 leden.
Uiteraard is zijn invloed het sterkst in Europa, met name in die landen, waar de katholieke arbeidersbeweging grote aanhang heeft, ofschoon ook de katholieke organisaties van Canada en van enige Zuid-Amerikaanse staten, waaronder Brazilië (300 000 leden) zijn aangesloten. Uit Nederland maken de K.A.B. en het C.N.V. deel uit van deze christelijke internationale.
Zware slagen ontving het I.C.V. door de oplossing van de principiële vakbeweging in Italië en Duitsland onder het fascistische en nationaal-socialistische regiem. Na Wereldoorlog II kwam het onder druk van de geallieerde bezetting in deze landen niet opnieuw tot stand.
In Duitsland is echter het verlangen naar het herstel der christelijke vakverenigingen (op interconfessionele grondslag) versterkt door de ongunstige ervaringen met de eenheidsvakbeweging (alle arbeiders, ongeacht confessie, in één vakbond) opgedaan.Naast het I.C.V. bestaat nog de Internationale Federatie van Katholieke Arbeidersbewegingen (I.F.K.A.B.), opgericht in 1951 te Bazel. Zij verenigt de katholieke arbeidersstandsorganisaties, in tegenstelling met het I.C.V., dat zich tot de christelijke centrale organisaties van vakverenigingen richt.
A. A.
