(overleden ca. 107), bisschop van Antiochië, heilige, martelaar, behoort tot de groep van de Apostolische Vaders en werd onder keizer Trajanus uit Syrië naar Rome gevoerd om daar voor de wilde dieren geworpen te worden. Op deze reis schreef hij 7 brieven aan Christengemeenten.
Deze brieven, in een zeer levendige stijl geschreven, bevatten belangrijke gegevens betreffende Christus, Kerk, Doopsel en Eucharistie. Aan het hoofd van de afzonderlijke gemeenten veronderstellen zij één bisschop (monarchisch episcopaat), die als de zichtbare band van eenheid met Christus en de Vader geprezen wordt en die een raad van priesters en diakenen als helpers om zich heen heeft.
Slechts in gemeenschap met de bisschop hebben de gelovigen deel aan de heilseconomie van Christus. Slechts in gemeenschap met hem mag de Eucharistie worden gevierd en het Doopsel worden toegediend.
In de bisschop ligt daarom heel de gemeente als in haar oorsprong samengevat. Zo biedt Ignatius ons een schone theologie van het bisschopsambt.
Bij hem vinden we ook voor de eerste maal het woord Katholieke Kerk gebruikt voor het totaal van alle gelovigen.j. c. G.
