de beroemde Babylonische koning en wetgever, regeerde waarschijnlijk van 1728 tot 1686 v. Chr.
Hij is een van de belangrijkste figuren in de historie van het oude Oosten, al heeft zijn rijk geen stand gehouden en al was zijn wetgeving niet in elk opzicht origineel. Hij wist zijn rijk tot ver buiten het oude Soemer en Akkad uit te breiden, en kan beschouwd worden als de laatste grote vertegenwoordiger der oude Akkadisch-Amorietische beschaving met haar eenheid van taal, schrift en onderling verkeer.
Zijn beroemde codex of corpus van het burgerlijke recht (feitelijk een 21/4 m hoog blok uit zwarte dioriet, nu in het Louvre te Parijs) is niet, zoals men vroeger meende, het oudste wetboek ter wereld. Het heeft zijn voorlopers en voorbeelden in de oudere wetgevingen van koningen als Oernammoe (ca. 2050 v.
Chr.), Bilalama (ca. 1930). Lipit-Isjtar (ca. 1880) en Dadoesja (ca. 1760), waarvan de fragmenten in de laatste jaren aan het licht zijn gekomen (zie Babylonië).
