wordt zowel ter vertaling van het Latijnse secretum als van mysterium gebezigd. In de eerste zin betekent het een zaak, die verborgen moet blijven of ook de verplichting om iets wat verborgen is, verborgen te houden.
Deze verplichting, welke op twee manieren kan geschonden worden, nl. door een geheim op onrechtvaardige en slinkse wijze te achterhalen of door een zaak, waarvan men kennis heeft gekregen en die voor anderen geheim moet blijven, aan onbevoegden mee te delen, vindt haar grond: 1. in de aard der zaak zelf (secretum naturale, natuurlijk geheim);
2. in een belofte tot geheimhouding (secretum promissum, beloofd geheim);
3. in een overeenkomst tot geheimhouding, aangegaan vóórdat men met de zaak op de hoogte werd gebracht (secretum commissum, toevertrouwd geheim). Zulk een overeenkomst ligt stilzwijgend besloten in het feit dat iemand een bepaald ambt of beroep uitoefent (zie Ambtsgeheim). Schending van geheimen is strijdig met de zedenwet. (Voor geheim als vertaling van mysterium zie Mysterie). G. D. G.
