wier verering als Romeins martelares in de loop der 5de eeuw begon en een zo grote vlucht nam, dat haar naam in de canon der Mis is opgenomen. Op het einde der christenvervolgingen is zij echter nog onbekend en haar martelaarsacten zijn onecht.
Waarschijnlijk ligt de historische oorsprong bij een Caecilia, die in de 3de eeuw haar huis in de wijk Trastevere aan de Kerk schonk en in verband daarmee in de catacombe van Callistus bij de pausen en martelaren werd begraven. Volgens het Liber Pontificalis zou het lichaam door paus Paschalis (817-24) zijn teruggevonden (doch in een andere catacombe!).
Hij liet het hoofd in een zilveren reliekschrijn zetten; het lichaam werd naar een andere plaats overgebracht, nl. naar de genoemde titulus (kerk) van Caecilia. De revisie van de relieken, welke aldaar in 1599 plaats vond en waarvan de bevindingen door Maderna in het bekende beeld zijn vastgelegd, mist wetenschappelijke waarde.Caecilia is patrones der kerkelijke muziek. Dit verband wordt echter eerst in de 13de eeuw gelegd op grond van een in het kerkelijk officie onvolledig opgenomen en daardoor later verkeerd begrepen tekst uit de boven vermelde martelaarsacten: terwijl anderen op haar bruiloftsfeest muziek maken (,,cantantibus organis”), heeft zij enkel oor voor God: ,,zij zong voor God (in haar hart)”.
j. w.
