Jules Grandgagnage

Schrijver op Ensie

Gepubliceerd op 01-02-2019

Presocratische filosofie

betekenis & definitie

De filosofie van de presocraten. Het gaat om de Griekse wijsgeren die vóór Socrates leefden en werkten, of om tijdgenoten van Socrates die niet door hem werden beïnvloed.

Geografisch zijn de presocraten vooral te situeren aan de Ionische kust van Klein-Azie¨ (het huidige Turkije) en de Griekse kolonies in Zuid-Italië en Sicilië. De oudste, en ook een van de bekendste natuurfilosofen, is Thales van Milete, de eerste westerse wijsgeer.

In de klassieke oudheid werden de presocratische filosofen 'fysiologoi' genoemd, wat fysieke of natuurlijke filosofen betekent. Aristoteles was de eerste die een duidelijk onderscheid maakte tussen deze fysiologoi of physikoi die natuurlijke verklaringen zochten voor verschijnselen, en de eerdere theologen of mythologoi (verhaalvertellers en barden) die deze verschijnselen toeschreven aan verschillende goden.

Deze filosofie was hoofdzakelijk kosmologisch en kosmogonisch van aard. De presocraten zochten in de eerste plaats naar een fundamentele verklaring voor de natuurverschijnselen die zij om zich heen waarnamen, zoals zons- en maansverduisteringen en de jaarlijks terugkerende overstromingen van de Nijl nadat Sirius was opgekomen. Zij deden daarbij bewust geen beroep op de traditionele Oud-Griekse godsdienst.

Bekende vroege natuurfilosofen en presocraten waren:
-Thales
-Pythagoras
-Anaximander
-Anaximenes
-Parmenides
-Democritus
-Heraclitus
-Empedocles
-Anaxagoras