Jules Grandgagnage

Schrijver op Ensie

Gepubliceerd op 23-07-2021

Poésie pure

betekenis & definitie

Poésie pure of absolute poëzie is poëzie zonder verwijzingen naar de werkelijkheid, waarbij poëzie als een doel op zichzelf wordt beschouwd.

In extreme gevallen verdwijnt de inhoud van de poëzie zelfs helemaal. In tegenstelling tot bijvoorbeeld geëngageerde literatuur is deze absolute poëzie vrij van doelstellingen buiten de kunst. Ze wil dus ook geen betekenis overbrengen. Het gedicht is uitsluitend opgebouwd uit taalkundige referenties; de vorm is belangrijker dan de inhoud.

Moderne theoretici van pure poëzie zijn Edgar Allan Poe, Baudelaire, Mallarmé en Paul Valéry. In 'La Poésie pure' uit 1926 pleit de academicus Henri Bremond voor een poëzie die totaal bevrijd is van betekenis:
"Om een ​​gedicht goed te lezen, ik bedoel poëtisch, volstaat het niet en is het bovendien niet altijd nodig om de betekenis ervan te begrijpen."

In het Nederlandstalig gebied werkten onder meer Guido Gezelle, Karel Van de Woestijne, Willem Kloos en Paul Van Ostaijen in de traditie van de poésie pure.