Elizabeth Barrett Browning (1806-1861) was een politiek geëngageerde, hoogontwikkelde protofeministe en vooral een van de meest vooraanstaande dichters van het Victoriaanse tijdperk. Haar poëzie was tijdens haar leven zowel in Engeland als in de Verenigde Staten bijzonder populair.
Een verzameling van haar laatste gedichten werd kort na haar dood gepubliceerd door haar man, de dichter Robert Browning. Behalve om haar romance met deze dichter is zij nu vooral bekend om haar 'Sonnets from the Portuguese', een reeks liefdesgedichten die zij aan hem wijdde. De beroemdste versregel uit deze bundel is "How do I love thee? Let me count the ways".
'Sonnets from the Portuguese' werd gepubliceerd in 1850. Critici beschouwen deze liefdessonnetten, die ook bijzonder populair werden, over het algemeen als haar beste werk. Bewonderaars vergeleken haar beeldende taal zelfs met die van Shakespeare en haar gebruik van de Italiaanse dichtvorm met Petrarca. In deze 44 sonnetten beschreef ze de verschillende achtereenvolgende fases die haar liefde voor Robert had doorlopen, vanaf haar zwaarmoedigheid vóór Robert Browning in haar leven kwam, haar gevoelens van minderwaardigheid toen ze hem pas leerde kennen, de angsten die ze moest overwinnen, tot de innige verbondenheid van beider zielen.
In haar latere werk richtte Elizabeth zich op politieke en maatschappelijke thema’s. In 'Poems Before Congress' (1860) en 'Casa Guidi Windows' (1848-1851) drukte ze haar intens medeleven uit voor de strijd voor de eenmaking van Italië. In 1857 publiceerde Browning haar berijmde roman 'Aurora Leigh'', die de mannelijke dominantie over de vrouw portretteert. In haar poëzie bekommert ze zich ook om de onderdrukking van de Italianen door de Oostenrijkers, kinderarbeid in Engelse mijnen en fabrieken, slavernij en andere sociale onrechtvaardigheden. Hoewel dit haar populariteit verminderde, was Elizabeths poëzie befaamd in heel Europa.
