Het concept van het ding an sich is vooral bekend van de 18e-eeuwse Duitse filosoof Immanuel Kant. Voor Kant betekent dit het ding zoals het is, dat wil zeggen voordat het in tijd en ruimte aan onze geest verschijnt. Volgens Immanuel Kant is het onmogelijk om iets over het ding zelf te weten, behalve dat het er noodzakelijkerwijs moet zijn. Andere filosofen zoals Schopenhauer en Hegel hadden hun eigen opvattingen over het ding an sich.
IMMANUEL KANT
De Griekse filosoof Plato maakte al een onderscheid tussen de fenomenale wereld en de echte wereld van de Ideeën, en in de 18e eeuw stelde Immanuel Kant dat er aan de ene kant de wereld van de zintuigen was, en aan de andere kant het ding op zichzelf, het ding dat onbekend blijft als gevolg van de beperkingen van ons kenvermogen.
Een van Kants punten is dat we wel iets kunnen zeggen over hoe we het ding herkennen, maar niets over het ding zelf. Zo probeert hij met zijn filosofie de grenzen en mogelijkheden van de menselijke cognitie te kennen, terwijl de zaak zelf ons altijd onbekend zal blijven.
ARTHUR SCHOPENHAUER
Wat Kant 'het ding an sich' en wat Plato 'Idee' of 'Vorm' noemde, noemt Schopenhauer in 'Die Welt als Wille und Vorstellung' uit 1819 "de Wereld als Wil". Het verwijst naar het geheel van alles wat bestaat, en het is een ondeelbaar geheel dat we niet kunnen vatten met ons verstand. Maar er zijn manieren waarop we een glimp kunnen opvangen van de andere (noumenale) kant van de werkelijkheid: door de ervaring van ons eigen lichaam (dat deel uitmaakt van de Wil), en door middel van kunst en muziek.
GEORG HEGEL
Hegel accepteerde de epistemologische vooronderstellingen die Kant door zijn filosofie had niet en had een ander beeld van wat het ding an sich was (bijvoorbeeld in 'Vorlesungen über die Geschichte der Philosophie III', 1825). Volgens Hegels denken was het ding zelf wat een ding werkelijk is, maar zoals het nog niet is geworden. Het kind is bijvoorbeeld mens in zichzelf en zal altijd proberen zichzelf te realiseren als een rationeel mens. Een spruit is ook een plant op zich, en het concept van het ding an sich duidt dus volgens Hegel op datgene waarvoor iets is voorbestemd om te worden, maar wat het nog niet is.
