(antago'nist) m. (-en)
1. Algm. tegenwerker, tegenstander. Tgst. propagandist.
2. Inz. a. spier die door haar werking die van andere opheft.
b. tegenoverstaande tand of kies.
antagoniste (antago'nistə) v. (-n). antagonistisch ('nistis) bn. en bw.
