Afasie is een taalstoornis die het gevolg is van een hersenbeschadiging.
Het woord afasie komt van het Grieks en is een combinatie van a (= niet) en phanai (= spreken). In veel gevallen waarin de term afasie gebruikt wordt zou dysfasie beter zijn; de fatische functie is immers nooit in haar geheel gestoord.
Mensen communiceren door middel van taal. Praten, het vinden van de juiste woorden, begrijpen, lezen, schrijven en gebaren maken zijn onderdelen van taalgebruik. Afasie ontstaat wanneer als gevolg van hersenletsel één of meer onderdelen van het taalgebruik niet meer goed functioneren. Iemand kan de taal niet (goed) meer gebruiken.
