Een seculier ritueel is een areligieus of niet-godsdienstig ritueel. Een ritueel buiten de religieuze orde op basis van de scheiding van kerk en staat. Als stelregel heeft een seculier ritueel alleen betrekking op wereldlijke of profane zaken.
In het seculier ritueel zijn religies en godsdiensten en is het geloof naar het privédomein verbannen. De term seculier ritueel zo opgevat klinkt dan bijna antireligieus. Het begrip seculier ritueel veronderstelt dat religie scherp te scheiden is van de 'rest' hetgeen vaak niet zo is. Desondanks heeft de notie van seculiere rituelen en ceremonieën betekenis omdat in het (seculiere) dagelijkse leven vele gewoonten nauwelijks als ritueel worden herkend.
Zo bestaan er corporate rituals waaraan mensen van het bedrijf en de bezoekers aan het bedrijf zich houden. Genootschappen hebben hun (geheime) codes en studentenverenigingen hun eigen tradities en mores. Ook binnen de popcultuur bestaan do's and don'ts. Veranderende etiquette en nieuwe rituelen worden om de paar jaar in etiquetteboeken vastgelegd zodat jonge mensen weten 'hoe het hoort', wat 'onze manieren' zijn en hoe zij zich bijvoorbeeld aan tafel fatsoenlijk gedragen.
Seculiere rituelen zijn derhalve van betekenis voor de ontwikkeling, herkenning, verspreiding en handhaving van gedeelde waarden en normen. Cultuur is een uiting van een rituele praktijk en het rituele repertoire functioneert als sleutel van de toegang tot die cultuur. Beschaving gedijt op seculiere rituelen, is er grotendeels op gebaseerd.
