Pesten is herhaald verbaal en licht fysiek geweld volgens een vast patroon uitoefenen. Pesten is telkens weer ten aanzien van dezelfde persoon intimiderend gedrag vertonen.
Op school, in huis of tijdens het werk bestaan terugkerende spiralen van verbaal en fysiek geweld. Dader en slachtoffer 'onderhandelen' steeds weer over macht en onmacht. Haat en woede gaan in een bloedserieus spel over. De rauwe werkelijkheid van dominantie en ondergeschiktheid op het schoolplein of thuis (huiselijk geweld) evolueert naar een steeds terugkerende opvoering met zelfgekozen regels en rollen. Medeleerlingen, huisgenoten en collega’s met hun voorspelbare gedragingen dragen aan de gewenning bij. Omstanders en 'medeplichtigen' oefenen een bezwerend effect uit waardoor de intimidatie niet uit de hand loopt en de situatie hanteerbaar blijft.
Je bewust worden van cognitieve dissonantie is beseffen dat bepaalde handelingen eigenlijk niet kloppen (= pesten) terwijl de omgeving doet alsof er weinig aan de hand is (= van pesten wegkijken). Omstanders zorgen ervoor - tegen beter weten in - dat wat feitelijk krom is (= intimidatie), recht wordt (= valt wel mee). Omstanders zijn ziende blind en horende doof. Alleen oplettende buitenstaanders zijn in staat het gewelddadige karakter van bullying op te merken. Pestkoppen beseffen later nauwelijks gepest te hebben.
Plagerijtjes - ook via sociale media - kunnen overgaan in serieus pesten. Pesten is te beschouwen als de ritualisering van een slechte gewoonte. Het gedragspatroon van de dader, het slachtoffer en de omstanders bieden ingangen voor de preventie en de bestrijding van pesten.
