Liberaal geloof houdt in dat men vrij is om ergens in te geloven zonder dat dit de vrijheid van andersdenkenden beperkt of anderen ernstige schade berokkent. Dit is niet te verwarren met liberaal jodendom of liberaal christendom.
Mensen hebben uiteenlopende overtuigingen: in God, het naderende einde van de wereld, een hiernamaals, white supremacy, pacifisme, feminisme, en meer. Westerse samenlevingen bieden vaak meer uitzonderingsbepalingen voor religieuze overtuigingen dan voor seculiere overtuigingen, zoals die van radicale veganisten. Hierdoor verdwijnen religieuze uitingen steeds meer uit de openbare ruimte, zoals in Frankrijk (laïcité) en gedeeltelijk in Nederland.
De mens is van nature religieus. Daarom moet een liberale samenleving overwegen om elke levensbeschouwing te accommoderen. Volgens de negatieve vrijheid (Berlin) mogen religieuze en andere gelovigen elkaar en anderen geen schade berokkenen.
Mensen met een heilig geloof die bijvoorbeeld tegen militaire dienst, LHBT-rechten, vaccinatie, bloedtransfusies of abortus zijn, moeten aannemelijk maken dat zij anderen geen schade berokkenen. Dit geldt ook voor mensen die vanwege hun geloof vóór besnijdenis, uithuwelijken, gezichtsbedekkende kleding, onverdoofd slachten, minaretten, klokgelui, zondagsrust, crucifixen op scholen en halal voedsel in gevangenissen zijn. Zij moeten eveneens aantonen dat zij anderen niet schaden.
Onder accommodatie van de liberale zijde vallen ook orthodoxe wetten van de Islam en het Jodendom en de feest- en herdenkingsdagen van minderheden. Bij dit proces spelen individuele vrijheid en emancipatie, de lichamelijke integriteit van vooral kinderen en vrouwen, de gemeenschapsgevoelens van minderheden en de handhaving van de wetten van de liberale samenleving een belangrijke rol.
Pluralisme en streng secularisme gaan moeilijk samen. In vrijheid geloven zonder andersdenkenden te schaden draagt eraan bij dat ook religieuze overtuigingen zich in het publieke domein mogen presenteren.
