Ritueel-geweld is de uitgekristalliseerde ultieme vorm van geritualiseerd geweld.
Voorbeelden van ritueel-geweld zijn de steniging van een ongetrouwd stel dat tot de nek in het zand is ingegraven, of de standrechtelijke executies in Syrië die op YouTube worden gedeeld. Het methodisch verloop van de straf symboliseert het verdiende loon en benadrukt wie het gezag uitoefent of de baas is.
Historische voorbeelden zijn de gifbeker van Socrates en de kruisiging van Christus, waarbij hij zijn eigen executie-instrument moest dragen. Andere voorbeelden zijn de brandstapel en het schavot in Europa, kannibalisme en koppensnellen in verre binnenlanden, harakiri en kamikazepiloten in Japan, en de hedendaagse Palestijnse zelfmoordterrorist. Kleinere vormen van ritueel-geweld zijn de afzetting van de rechterhand van een dief of veertig zweepslagen voor een slaaf.
Het geweld-ritueel: Waar gaat het om?
Het gaat om het publiekelijk vertoon van macht door middel van afschrikking en waarschuwing, waarbij symbolisch wordt verwezen naar de wet, hogere machten of het verdiende loon. De uitvoering is vaak ordelijk en gedoseerd, zoals in het bedachte theater waarbij de dood reeds vaststaat, zoals bij de executie van Mussolini's die na hun dood aan de voeten werden opgehangen. Een modern voorbeeld is de Tunesische jongeman Mohammed Bouazizi, die zich eind 2010 in brand stak en daarmee de Arabische Lente inluidde. Ook dit lugubere voorbeeld heeft ritualistische kenmerken en valt onder de ultieme vorm van geritualiseerd geweld.
