De verwilderde boerengans, ook wel de genoemd soepgans, is een gedomesticeerde en weer verwilderde grauwe gans. Het broedproces van de soepgans lijkt in veel opzichten op dat van de grauwe gans, alleen valt de broedperiode enkele weken later.
Dit is vermoedelijk een gevolg van domesticatie van de vogels. Onder natuurlijke omstandigheden zijn bepaalde eigenschappen gunstig voor het voortbestaan van individuen, zoals vroeg in het seizoen broeden. Vroege paren hebben doorgaans de grootste legsels en hun jongen de grootste kans op overleving. Door kruising werd er positief geselecteerd op eigenschappen als smaak, groeisnelheid, donsproductie en aantal eieren, terwijl eigenschappen als broedaanvang van minder belang waren voor gedomesticeerde ganzen. Wel lijkt de reactie van de twee soorten op sturende factoren van het broedproces hetzelfde. In jaren dat het broedproces van de grauwe gans vroeg in de tijd lag, begonnen ook soepganzen relatief vroeg met broeden. Dit had vermoedelijk te maken met de milde winters waardoor de ganzen in een goede conditie de winter uitkwamen. Ook de grasgroei in het voorjaar komt dan vroeg op gang waardoor de vogels al vroeg over eiwitrijk en makkelijk verteerbaar gras beschikken. Voor koude winters is het van grauwe ganzen bekend dat ze later beginnen met de eileg. Soepganzen lijken hetzelfde beeld te vormen. In Nederland trekken kleine aantallen soepganzen op met grauwe ganzen. Onderling kunnen er hybriden voorkomen, maar ook met bijvoorbeeld de kolgans, Indische gans en brandgans wordt er gekruist. De soepgans is soms moeilijk te onderscheiden in het veld van de grauwe gans.
