Naijverig wordt bijna altijd in een goeden zin genomen, ijverzuchtig altijd in een kwaden. Jaloersch wordt soms in een goeden, doch meest in een kwaden zin gebezigd.
In het eerste geval geeft het te kennen, dat men vcor zich zelf de voorrechten, de talenten, enz. wenscht te bezitten van een ander, zonder ze hem juist te misgunnen. In het tweede duidt het’t gevoel van wrevel aan, dat ons vervult, wanneer wij anderen met het een of ander begunstigd zien, dat wij hun benijden. De ijverzuchtige weet niets beters te doen dan de meer bevoor¬rechten kleingeestig te benijden. Naijver is nauw verwant aan wedijver d. i. het loffelijk streven om anderen in verdiensten, talenten, enz. te evenaren of te overtreffen.
