Doodgaan en sterven zijn de gewone uitdrukkingen voor ophouden te leven, en stellen dit voor zonder bijgedachte. Sterven wordt van menschen en dieren gebruikt, doodgaan bijna uitsluitend van dieren en planten.
Besterven is meer beperkt. Het drukt een plotselingen dood uit ten gevolge van eene gebeurtenis, die schrik of onaangename aandoening te weeg bracht. In figuurlijken zin drukt het een hevigen schrik krijgen uit. Soms staat het gelijk met wegsterven, doch dat heeft meer de beteekenis van langzaam ophouden. Het begrip »te niet”, »weg” wordt het sterkst uitgedrukt door versterven,dat, als rechtsterm, niet van den persoon, maar van zijn goed wordt gebezigd. ,,Dus liet hij bij zijn versterven al zijn goed zijn naasten erven”. Het wordt echter weinig gebruikt. Het woord bestierf op zijne lippen. Langzaam stierven de laatste klanken weg. Den geest geven, ontslapen, overlijden en verscheiden drukken het denkbeeld van sterven euphemistisch uit. Ontslapen ziet op het langzaam wegzinken der laatste krachten, het sluiten der oogen en insluimeren als voor een langen slaap, het wordt dus vooral van een zacht en kalm sterven gezegd. Bij verscheiden staat het denkbeeld op den voorgrond, dat men bij het sterven de wereld en alles voor altijd vaarwel zegt, van alles gaat scheiden. Het wordt alleen in hoogeren stijl gebruikt als onbep. wijs, verl. deelw. of znw. Den geest geven is den levensadem terug geven, en ziet alleen op het laatste oogenblik. Overlijden is een euphemisme en stelt eigenlijk het sterven voor van zijne troostrijke zijde, het drukt uit dat de gestorvene naar een ander leven overgaat. Afsterven sluit de bijgedachte in van het gemis, dat de achtergebleven betrekkingen van den overledene door zijn dood lijden. Het wordt dus bij voorkeur gebezigd als een zachte uitdrukking van het overlijden van zulke personen, van welke men met eerbied en liefde spreekt. Als synoniem van sterven wordt het bij voorkeur als zellst. nw., het verl. deelw. afgestorven als bijv. en zelfst. nw. gebruikt. De vriend, wiens vroegtijdig afsterven wij betreuren. De dierbare afgestorvene. Van boomen en planten gebruikt, is het langzaam dood gaan, van de uiterste takken af tot den wortel.